въсоуноутисѧ

ВЪСОУН|ОУТИСѦ (1*), ОУСѦ, ЕТЬСѦ гл. Войти, внедриться:

Егда тѩ кто дразнітъ или пакоститъ ти, не на того зри, но на бѣса, иже въсѹнѹлсѩ во (н) (κινοῦντα) Пч к. XIV, 139 об.